انحاء

انحاء. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ نحو. (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).راهها و سویها. (از منتهی الارب ). سویها. گوشه ها. (فرهنگ فارسی معین ): از انحاء ممالک جهت شدت ازر وزارت ... (ترجمه ٔ محاسن اصفهانی ص 42). || راهها. روشها. (فرهنگ فارسی معین ). طریقه ها. طورها: بهیچ نحوی از انحاء. بنحوی از انحاء. (یادداشت مؤلف ).
- انحاء تعلیمیه ؛ هشتمین از رؤس ثمانیه است و آن روشهای پسندیده در طرق تعلیم است . و آن از بالا بپایین تقسیم یعنی تکثیر است یعنی تقسیم از اعم به اخص مانند تقسیم جنس بانواع و نوع به اصناف و صنف باشخاص و عکس آن تحلیل است یعنی تکثیر از پایین ببالاست یا از اخص به اعم مانند تحلیل زید به انسان و حیوان و تحلیل انسان به حیوان و جسم . (از کشاف اصطلاحات الفنون چ جودت ص 15 و حاشیه ٔ ملاعبداﷲ چ سنگی ).
|| مثلها. مانندها.(فرهنگ فارسی معین ). || ج ِ نحی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد (ناظم الاطباء). و رجوع به نحوو نحی شود.