انحیاصلغتنامه دهخداانحیاص . [ اِ ](ع مص ) بگشتن و بیکسو شدن از چیزی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). برگشتن و میل کردن . (از اقرب الموارد).یقال : انحاص عنه . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
