انخیاقلغتنامه دهخداانخیاق . [ اِ ] (ع مص ) فراخ گردیدن بیابان . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (آنندراج ). یقال : انخاقت المفازة. || فراخ گردیدن چاه : انخاقت البئر. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
