اندازانلغتنامه دهخدااندازان . [ اَ ] (ق ) درحال انداختن . (یادداشت مؤلف ).- کلوخ اندازان ؛ در حال انداختن کلوخ . و رجوع به سنگ انداز در ترکیبات انداز شود.
