اندایه

اندایه . [ اَ ی َ / ی ِ ] (اِ) به معنی انداوه است که ماله ٔ استادان گل کار باشد. (برهان قاطع) (آنندراج ). دست افزاری باشد که بدان کاهگل بیندایند و آنرا ماله نیز گویند. (فرهنگ جهانگیری ). انداوه . ماله . (ناظم الاطباء). ماله ٔ بنایی که با آن گل یا گچ بدیوار مالند. (فرهنگ فارسی معین ) :
بامچه اندودن کس را بدوغ
خواست ز من عاریت اندایه کیر.

سوزنی .

|| شکوه و شکایت .(برهان قاطع). شکوه . (آنندراج ). شکایت . (جهانگیری ). || غیبت . (برهان قاطع) (آنندراج ) (فرهنگ جهانگیری ) (ناظم الاطباء). || بهتان . (ناظم الاطباء).