اندخورلغتنامه دهخدااندخور. [ اَ خوَرْ / خُرْ] (ص ) شایسته و مناسب و سزاوار و لایق . (ناظم الاطباء). ظاهراً محرف اندرخور است . رجوع به اندرخور شود.