اندرآشفتن

اندرآشفتن . [ اَ دَ ش ُ ت َ ] (مص مرکب ) خشمگین شدن . تند شدن :
چو سر پرشد از باده ٔ خسروی
شغاد اندر آشفت از بدخویی .

فردوسی .

و رجوع به آشفتن شود.