انده زده
لغت‌نامه دهخدا
انده زده . [ اَ دُه ْ زَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) غم زده . غمدیده :
بجز آن زلیخای انده زده
بدان غم زده جان ماتمکده .
بر آن پیر یعقوب انده زده
دلم آتش است و تن آتشکده .
بجز آن زلیخای انده زده
بدان غم زده جان ماتمکده .
شمسی (یوسف و زلیخا).
بر آن پیر یعقوب انده زده
دلم آتش است و تن آتشکده .
شمسی (یوسف و زلیخا).
