انده شکن
لغت‌نامه دهخدا
انده شکن . [ اَ دُه ْ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) زایل کننده ٔ اندوه . ازبین برنده ٔ غم و غصه :
هم او میگسار است و هم چنگ زن
هم اوچامه گویست و انده شکن .
یکی پای کوب و دگر چنگ زن
سدیگر خوش آواز و انده شکن .
هم او میگسار است و هم چنگ زن
هم اوچامه گویست و انده شکن .
فردوسی .
یکی پای کوب و دگر چنگ زن
سدیگر خوش آواز و انده شکن .
فردوسی .
