اندوه رسیدهلغتنامه دهخدااندوه رسیده . [ اَ رَ / رِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مغموم . (یادداشت مؤلف ). اندوهگین . اندوهناک : خدای را بخواند و او (یونس ) مکظوم و مغموم بود و اندوه رسیده . (تفسیر ابوالفتوح رازی ).
