اندک مایگی

اندک مایگی . [ اَ دَ ی َ / ی ِ ] (حامص مرکب ) اندک مایه بودن . کم بضاعتی . || نادانی . بی سوادی . (فرهنگ فارسی معین ) :
تو خر احمق ز اندک مایگی
بر زمین ماندی ز کوته پایگی .

مولوی .

و رجوع به اندک مایه شود.