انصاء

انصاء. [ اِ ] (ع مص ) بسیار نصی گردیدن زمین . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بسیار شدن نصی (گیاه ) زمین . (از اقرب الموارد). بسیارگندمه شدن زمین . (تاج المصادر بیهقی ) . || موی پیشانی کسی گرفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). موی پیشانی کسی را گرفتن . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) .