انغمانلغتنامه دهخداانغمان . [ اِ غ ِ ] (ع مص ) درخزیدن بزمین و درآمدن در آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). داخل شدن در زمین و غایب شدن . (اقرب الموارد).
