انفاصلغتنامه دهخداانفاص . [ اِ ] (ع مص ) بشتاب سخن گفتن . || بسیار خندیدن . || دفعه دفعه کمیز انداختن گوسفند. || بلب اشاره کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
