انوءلغتنامه دهخداانوء. [ اَ وَ ] (ع ص ) کسی که دارای علم انواء بود. (ناظم الاطباء). دانای انواء. (منتهی الارب ). || (ن تف ) داناتر به انواء: ما بالبادیة انوء منه ای اعلم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به انواء شود.
