ترجمه مقاله

انواء

لغت‌نامه دهخدا

انواء. [ اَن ْ ] (ع اِ) ج ِنَوء، منزل های ماه . (مهذب الاسماء). ستاره ٔ مایل بغروب یا آن طالع است و آن منزلی است قمر را از منازل بیست وهشت . (آنندراج ). مجادیح السماء، انواء آسمان و نوء غروب کردن منزلی از منازل ماه و طلوع کردن منزلی دیگر مقابل آن . (منتهی الارب ): و توالت الانواء فیها [فی مرسی جزیرة خالطة ] و نحن ننتظر فرجاً من اﷲ تعالی . (ابن جبیر). منازل را انوائی است که علماء درآن اختلاف دارند و ما در اینجا ملخص آنچه را که ابوالقاسم عبدالرحمان بن اسحاق زجاجی در کتاب خود درباره انواء آورده است ذکر میکنیم : سال را چهار جزء است و هر جزء آنرا هفت نوء بود و هر نوء را سیزده روز است مگر نوء جبهه که چهارده روز است (در آن یک روز زیاد شده تا سال سیصدوشصت وپنج روز کامل گردد) و آن مقداری است که خورشید در آن بروج دوازده گانه فلک را می پیماید. برای هر برجی دو منزله و یک سوم منزله است و هرگاه که آفتاب بمنزلی از این منازل فرود آید برج را بپوشاندچه آفتاب سی درجه را میپوشاند 15 درجه از پس آن و مانند آن از پیش آن و هرگاه از آن منزل منتقل شود آشکار گردد. پس اگر اتفاق افتد که طلوع کند منزلی از این منازل به صبحگاهان و غروب کند رقیب آن پس آن نوء بود و این جز یک بار در سال برای هیچ منزلی از منازل آفتاب اتفاق نیفتد و نوء مأخوذ است از ناء ینوء به معنی سنگین بار برخاستن . رجوع به التفهیم و بلوغ الارب ص 228 و تاریخ تمدن جرجی زیدان شود. || ج ِ نَواة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). هسته های خرما.
ترجمه مقاله