ان
لغت‌نامه دهخدا
ان . [ اَ ] (ع ضمیر) ضمیر متکلم است من مانند «ان فعلت » بسکون نون یا بفتح آن در حالت وصل و الحاق الف در حالت وقف مانند: «فعلت انا». و گاهی وقف در جای وصل بکار رود مانند انا سیف العشیرة فاعرفونی . و ضمیر مخاطب مانند «انت َ، انت ِ، انتما، انتم ، انتن » نزد جمهور ضمیر «ان » است و «تا» حرف خطاب . (از منتهی الأرب ، ذیل ان ن ) (از ناظم الاطباء).
