اهیقانلغتنامه دهخدااهیقان . [ اَ ی َ ] (ع اِ) ارزانی و خوبی حال ، یا اکل و نکاح ، یا اکل و شرب : انهم لفی الاهیقین ؛ ای فی الخصب و حسن الحال . اهیغان .
