اوبار
لغتنامه دهخدا
اوبار. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ وَبَر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (دهار).
- ذوات الاوبار ؛ کرک وَران مقابل ذوات الاصواف پشم وَران . (از یادداشت مرحوم دهخدا).
- ذوات الاوبار ؛ کرک وَران مقابل ذوات الاصواف پشم وَران . (از یادداشت مرحوم دهخدا).