اوغاملغتنامه دهخدااوغام . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ وَغْم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). به معنی نفس و گرانجان که ناخوش دارند آنرا و کولی و جنگ و کینه یا کینه ٔ جای گرفته در سینه و قهر. (آنندراج ). رجوع به وغم شود.
