اوفتاده

اوفتاده . [ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) زمین خورده . سقوطکرده :
صاحب هنری حلال زاده
هم خاسته و هم اوفتاده .

نظامی .

|| متواضع. فروتن . || کشته . به خاک سیاه نشسته :
کو آنکه ببادداده ٔ تست
بر خاک ره اوفتاده ٔ تست .

نظامی .

و رجوع به افتاده شود.