اویمةلغتنامه دهخدااویمة. [ اُ وَی ْ ی ِ م َ ] (ع اِ مصغر) مصغر ائمه ، ج ِ امام . (ناظم الاطباء). همزه بدل به واو شده است . و بعضی اییمه بیاء گویند. (منتهی الارب ). و رجوع به اییمه و ائمه شود.
