اویژهلغتنامه دهخدااویژه . [ اَ ژَ / ژِ ] (ص ، اِ) خالص و خاصه و پاک و پاکیزه . (برهان ). پاک و پاکیزه و خالص . (ناظم الاطباء) (آنندراج ). ویژه . (انجمن آرا). || اویزه که شراب انگوری باشد. (ناظم الاطباء) (برهان ).
