اپیمته
لغتنامه دهخدا
اپیمته . [ اِ م ِ ت ِ ] (اِخ ) در اساطیر یونان نام برادر پرمته است . او با پاندو ازدواج کرد و بر اثر عدم احتیاط و غفلت در حقّه ای را که همه ٔ آلام و شرور را حاوی بود، بگشود و فساد بسیط زمین را فرا گرفت و فقط امید در بن آن حُقّه بجای ماند.
