اپیکاریسلغتنامه دهخدااپیکاریس . [ اِ ] (اِخ ) یکی از زنان رومی که در توطئه بر نرُن همدستی کرد و چون از افشای سرّ شرکای خود ابا ورزید پس از تحمل شکنجه های بسیار خویشتن را به خبه بکشت .
