اکثم
لغت‌نامه دهخدا
اکثم . [ اَ ث َ ](ع ص ) مرد فراخ شکم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || آسوده سیرشکم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). سیرشکم . (از اقرب الموارد). || زهار فربه و پرگوشت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || راه فراخ . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
