اکساء
لغتنامه دهخدا
اکساء.[ اَ ] (ع اِ) ج ِ کُس ْءْ. رجوع به کس ء شود. || ج ِ کُسوء. (اقرب الموارد) (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به کسوء شود. || رکب اکسأه ؛ بر گردن افتاد. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || ج ِ کُسَی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ کُسی . (از اقرب الموارد). رجوع به کسی شود.
