اکملغتنامه دهخدااکم . [ اَ ک َ ] (ع اِ) ج ِ اَکَمَة. (متن اللغة) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ج ِ اکمة به معنی پشته بلند از یک سنگ . (آنندراج ). رجوع به اکمة شود.