ایاغخانهلغتنامه دهخداایاغخانه . [ اَ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) ظاهراً میخانه . (آنندراج ). شرابخانه : صاحب جمعایاغخانه . (تذکرةالملوک چ 2 ص 70). فقره ای که داخل عمله و فعله ٔ ایاغخانه شد. (نصرآبادی ، از آنندراج ).
