ایتاء

ایتاء. (ع مص ) ائتاء. دادن . (منتهی الارب ) (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 17). پاداش دادن . (ناظم الاطباء): آتی فلانا؛پاداش داد فلان را. (ناظم الاطباء). || آوردن : آتی الیه الشی ٔ ایتاءً؛ آورد بسوی آن آن چیز را.(منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || سوق دادن . (از اقرب الموارد).