ایتضاض

ایتضاض . [ ت ِ ] (ع مص ) ائتضاض . طلب کردن . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ). || زدن کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). || مضطر شدن بسوی کسی . (از اقرب الموارد) (از آنندراج ): ائتض الیه ؛ مضطر شد به سوی او. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).