ایتمار

ایتمار.[ ت ِ ] (ع مص ) ائتمار. فرمانبرداری نمودن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || از رأی خود کاری کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). به رأی خود کار کردن . (ناظم الاطباء). || کنکاش نمودن . از لغات اضداد است . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). با یکدیگر مشورت کردن . (از اقرب الموارد) (مجمل اللغة) (تاج المصادر بیهقی ). مشورت کردن . (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 24) (ناظم الاطباء) : ان الملأ یأتمرون بک لیقتلوک . (قرآن 20/28). || ایتمر القوم ؛ امر کرد بعضی مر بعضی را. بعضی از آن قوم امر کردند مر بعضی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || ایتمر به ؛ قصد آن کرد. (منتهی الارب ).