ایجاذ

ایجاذ. (ع مص ) مضطر کردن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد): اوجذه اﷲ ایجاذاً؛ مضطر کرد خدا او را بسوی کسی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || به ستم داشتن کسی را بر کاری . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). بستم داشتن کسی را بر چیزی . (ناظم الاطباء).