ایحاد

ایحاد. (ع مص ) (از «وح د») تنها گذاشتن کسی را جهت دشمن . (منتهی الارب ). تنها گذاشتن . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || تنها باقی ماندن : اوحده اﷲ؛ ای جانبه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || یگانه ٔ روزگار گردانیدن . || یک بچه زادن گوسفند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ) (ناظم الاطباء).