ایداء

ایداء. (ع مص ) (از «ادی ») یاری دادن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (المصادر زوزنی ). || قوت گرفتن مرد بسلاح و قوت دادن : ادی الرجل . لازم و متعدی . (منتهی الارب )(آنندراج ) (ناظم الاطباء). تمام سلاح شدن . (المصادر زوزنی ). || بسیار شدن قوم در جایی بجهت حراجی و ارزانی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || آماده شدن برای سفر. || بسیار شدن شتران و مالهای دیگر و عاجز گردانیدن صاحب خود از محافظت و تیمار. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ).