ایداء

ایداء. (ع مص ) (از «ودی ») هلاک گردیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). هلاک شدن . (منتهی الارب ). || مرگ فرا رسیدن . (منتهی الارب ). یقال : اودی به الموت ؛ ای ذهب به . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). فرا رسیدن مرگ کسی را. (ناظم الاطباء). || پوشیده شدن مرد از سلاح . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || (از «ی دی ») احسان و نیکوی دیدن از کسی . بدین معنی مثال یایی است . (ناظم الاطباء). || انعام شدن بر کسی . (از اقرب الموارد).