ایراط

ایراط. (ع مص ) (از «ورط») در چاه و در هلاکت انداختن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). در ورطه انداختن چنانکه در او خلاصی نباشد. (از اقرب الموارد). || رسن در حلقه ٔ گردن شتر بسته کشیدن چندانکه گلو گرفته گردد. || نهفتن شتر را به دیگر شتران . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).