ایرمان سرا
لغت‌نامه دهخدا
ایرمان سرا. [ س َ ] (اِ مرکب ) ایرمان سرای . خانه و سرای عاریتی . (برهان ). خانه ٔ کرایه ای و عاریتی . (ناظم الاطباء). ایرمان سرای مهمان سرای مستعمل است :
یارب چه ناخلف پسری کز وجود تو
دارالخلافه ٔ پدر است ایرمانسرای .
در ایرمانسرای جهان نیست جای دل
دیر از کجا و خلقت بیت اﷲ از کجا.
|| سر کوی مطلوب . (برهان ). سر کوی محبوب . (از ناظم الاطباء). || حسرت خانه . || مجازاً، دنیا. (برهان ) (ناظم الاطباء). || مأوای معشوق . (ناظم الاطباء).
یارب چه ناخلف پسری کز وجود تو
دارالخلافه ٔ پدر است ایرمانسرای .
خاقانی .
در ایرمانسرای جهان نیست جای دل
دیر از کجا و خلقت بیت اﷲ از کجا.
خاقانی .
|| سر کوی مطلوب . (برهان ). سر کوی محبوب . (از ناظم الاطباء). || حسرت خانه . || مجازاً، دنیا. (برهان ) (ناظم الاطباء). || مأوای معشوق . (ناظم الاطباء).
