ایشک
لغتنامه دهخدا
ایشک . [ ش َ ] (ترکی ، اِ) خر. الاغ . اِشک :
نزد خر خرمهره و گوهر یکیست
آن ایشک رادَر دُر و دریا شکیست .
زر نابش فتد بکف ایشک
بخرد توبره برای ایشک .
نزد خر خرمهره و گوهر یکیست
آن ایشک رادَر دُر و دریا شکیست .
مولوی (مثنوی چ خاور ص 367).
زر نابش فتد بکف ایشک
بخرد توبره برای ایشک .
دهخدا.