ایقاف
لغتنامه دهخدا
ایقاف . (ع مص ) (از «وق ف ») ایستادن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ). || بازایستادن از کاری . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (تاج المصادر بیهقی ) (ناظم الاطباء). || وقف کردن بر مساکین چیزی را. || خاموش بودن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
