ترجمه مقاله

ایمن بودن

لغت‌نامه دهخدا

ایمن بودن . [ م ِ دَ ] (مص مرکب ) مطمئن بودن . مصون بودن . محفوظ بودن :
وز او دارد از کار نیکی سپاس
بدو باشد ایمن و زو در هراس .

فردوسی .


نگر تا نبندی دل اندر جهان
نباشی بدو ایمن اندر نهان .

فردوسی .


یکی باره ٔ گامزن برنشین
مباش ایچ ایمن به توران زمین .

فردوسی .


بر چهار جانب طلیعه گمارید که از مکر دشمن ایمن نشاید بود. (تاریخ بیهقی ). اگر رای خداوند [ مسعود ] بیند جایی نشانده آید که بجان ایمن باشد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 235).
مباش ایمن ز دست و چشم طرار
همه کس دزد دان کالا نگهدار.

ناصرخسرو.


ز هر سویی سپهی بس گران فرستادی
که ملک و دین ز سپه باشد ایمن و آباد.

مسعودسعد.


اگر رغبت نمایی در خدمت من ایمن ... باشی . (کلیله و دمنه ).
چونکه بد کردی بترس ایمن مباش
زآنکه تخم است و برویاند خداش .

مولوی .


ولی ز باطنش ایمن مباش و غره مشو
که خبث نفس نگردد بسالها معلوم .

سعدی .


سهمگین آبی که مرغابی در او ایمن نبودی
کمترین موج آسیاسنگ از کنارش درربودی .

سعدی .


رجوع به ایمن شود.
ترجمه مقاله