باباشهیدی

باباشهیدی . [ ش َ ] (اِخ ) از شعرای مشهور زمان سلطان یعقوب و در خدمت او عمری خوش گذرانیده و بعد فوت [ وی ] در عراق و آذربایجان نمانده عازم خراسان و روز ورود او به هرات مولانا عبدالرحمن جامی با شعرای نامی تمامی استقبال او نموده بتخصیص جامی رعایت بسیار ازو بجا آورده و حضرت سلطان حسین میرزا بایقرا التفات بسیار نسبت به او به عمل آورده . هم در آنجا اکثر اوقات با مولانا جامی محشور بوده بعد از وفات به مجرد استماع ورود شاه اسماعیل صفوی به هندوستان رفته در گجرات بعد از آنکه عمرش به صدسال رسید رخت بسرای آخرت کشیده و کان ذلک فی شهور سنه ٔ... این اشعار ازوست :
تو بر آنی که نکوخواه منی ای ناصح
من بر آنم که مرا همچو تو بدخواهی نیست .

#

از دل گم گشته ام بسیار میپرسی خبر
گر، به پیش تست این پرسیدن بسیار چیست ؟

#

خنجرکین بدل من زدن از سرناز
دیدن اندر دگری خنجر دیگر زدن است
ساغر می که ز دست دگری مینوشی
خوردن خون شهیدیست نه ساغر زدن است .

#

شکایت از تو جفاجو کجا برم چه کنم ؟
تو دادرس ، تو ستمگر، مرا که داد دهد؟

#

ز حسرت مردم و هرچند کس میرفت و می آمد
ببالینم نیامد تا نفس میرفت و می آمد.

#

ز عشق خوار شدم در غریبی و خجلم
ز مردمی که در این شهر از دیار من اند.

#

برروی ما دری ز قفس میتوان گشود
ما هم ز آشیان به امیدی پریده ایم .

#

بگمان ز رشک میرم که بود در انتظارش
بسر رهش سواری چو عنان کشیده بینم
حسدم کشد که ترسم ز پیش دویده باشد
برهش بروی هرکس چو عرق دویده بینم .

#

دم مردن نه چندین اضطراب ازبهر جان دارم
تو بر بالین نه ای این اضطراب ازبهر آن دارم .

#

بجان کندن تمام عمر دردی کرده ام حاصل
بدرمانهاش ندهم حاصل عمر دراز است این .

#

نتوانم بتو از بیم بدآموز نشستن
آواره شدن به که باین روز نشستن
هر کس بکسی همنفس و من نتوانم
پهلوی کسی زین دل پرسوز نشستن .

#

دشوار بس که جان دهم از هجر هر دو روز
آوازه ای فتد بجهان از هلاک من .

#

به بیدردان نشینی کی فتد بر ما نگاه از تو
نه درد حسن میدانی نه درد عشق ، آه از تو.

#

غمهای دل کنون بتو گفتن چه فایده
طفلی هنوز و مدعیان همنشین تو.

#

خاک بر سرکرده هر جا دادخواهی بنگرم
میرم از حسرت که بر سر کرده آن خاک از دری .

#

دلم را باز ده پیش تو بیکار است میدانم
ترا زین جنس بی مقدار بسیار است میدانم .

(آتشکده ٔ آذر چ بمبئی ص 232 و 233).