ترجمه مقاله

بابالی

لغت‌نامه دهخدا

بابالی . (اِخ ) یکی از دهستانهای بخش چغلوندی شهرستان خرم آباد. این دهستان در شمال بخش واقع و از خاوربه دهستان ورکو، از جنوب به دهستان مال اسد، از باختر به رودخانه ٔ هرو و دهستان ده پیر، از شمال بکوه پونه و بخش سلسله محدود است . موقع طبیعی : کوهستانی و جلگه ، سردسیر مالاریائی و قسمتی از دهستان در دامنه ٔ کوه واقع است . آب آن از رودخانه ٔ هرو و نهر و چشمه سارهای مختلف دیگر. مرتفعترین جبال در این دهستان کوههای ریمله ، شیشه ، سرنجه ، قلعه لان و سیرماهی است . مراتع مرغوبی در این دهستان وجود دارد. این دهستان از 29 آبادی تشکیل گردیده . جمعیت آن در حدود 4926 تن است . وقرای مهم آن عبارتند: از تپه گچی ، قله قربانی ، چهاربرجی ، مله قربانی و مختوای . ساکنین این دهستان از تیره های مختلفی می باشند که ریشه ٔ اصلی آنها طایفه ٔ مهم بیرانوند است . عده ٔ کثیری از اهالی در سیاه چادر سکونت دارند که برای تعلیف اغنام و احشام خود در حوالی ییلاق و قشلاق میروند. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).
ترجمه مقاله