بابل پشت

بابل پشت . [ ب ُ پ ُ ] (اِخ ) یکی از نواحی مشهدسر. (سفرنامه ٔ مازندران و استرآباد رابینو ص 116 قسمت انگلیسی چ قاهره 1342 هَ . ق .). دهی از دهستان پازوار بخش بابلسر شهرستان بابل در 3هزارگزی جنوب بابلسر، کنار شوسه ٔ بابل به بابلسر. دشت ، معتدل مرطوب ، مالاریائی . دارای 515 تن سکنه . آب آن از چاه است . محصول آن صیفی ، پنبه ، غلات ، کنجد و شغل اهالی زراعت است . (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3).