بابک
لغتنامه دهخدا
بابک . [ ب َ ] (اِخ ) نام موبدی در زمان انوشیروان به استخر. (فرهنگ شاهنامه ٔ دکترشفق ص 34).
ورا [ انوشیروان را ] موبدی بود بابک بنام
هشیوار و بینادل و شادکام .
ورا [ انوشیروان را ] موبدی بود بابک بنام
هشیوار و بینادل و شادکام .
فردوسی .