باحوریة

باحوریة. [ ری ی َ ] (ع ص نسبی ) ایام باحوریة؛روزها باشد که در آن بحران واقع شود. قسمی از آن بحران تام است و آن در این بیت مذکور است :
در یدک و کا کدو کز میدان یقین
لابالد و لزم ایام بحارین را گزین .
و قسمی غیرتام و آنرا ایام روز و واقع در وسط نیز گویند. و آن در این بیت مذکور است : ج ده و وط و یا بازیج است ویز همچنین . (بحر الجواهر).