بادفوز

بادفوز. (ص مرکب ) شخصی که به دیگران نصیحت کند و خود بر آن عمل نکند. (آنندراج ). کسی که پند میدهد دیگران را ولی خودش غفلت دارد. (ناظم الاطباء). کسی که بقول خود عمل نکند :
پند خود هرگز نگیری ای خر کرسی نشین
وعظ تا چند میکنی ای بادفوز لاف زن ؟

نظمی هروی (از شعوری ج 1 ورق 164).