باده ٔ ناهار
لغت‌نامه دهخدا
باده ٔ ناهار. [ دَ / دِ ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از امر ناگوار، چه خوردن شراب در خلو معده مضر است . ملا شانی تکلو :
سیر آمدند مدعیان از می مراد
مسکین هنوز باده ٔ ناهار میزند.
و عجب از صاحب مصطلحات الشعرا که همین بیت را مستندمی ناهار آورده و حال آنکه موقعش نیست . (آنندراج ).
سیر آمدند مدعیان از می مراد
مسکین هنوز باده ٔ ناهار میزند.
و عجب از صاحب مصطلحات الشعرا که همین بیت را مستندمی ناهار آورده و حال آنکه موقعش نیست . (آنندراج ).
