باده نوشیدهلغتنامه دهخداباده نوشیده . [ دَ / دِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) آنکه شراب خورده باشد. ج ، باده نوشیدگان : باده نوشیدگان جام الست نشوند از شراب دنیا مست .اوحدی .