باران زده . [ زَ دَ / دِ] (ن مف مرکب ) باران دیده . میرحسن دهلوی : با رخ خوی کرده بر بام آمدی چون گل نوخاسته باران زده . (ازآنندراج ) و رجوع به دِمزن شود.

باران زده

باران رسیده

باران زده شدن

باران

باران شتاب

نم زده

باران گیر

باران آمدن

گل باران

باران باریدن

خوی زده

اسامة

آسایشگاه

topochemical

طاهر

يَدْعُوکُمْ

devchar

لغت‌نامه دهخدا